मराठी मुळाक्षरे
अ आ इ ई उ ऊ ऋ ए ऐ ओ औ अं अः क ख ग घ ङ च छ ज झ ञ ट ठ ड ढ ण त थ द ध न प फ ब भ म य र ल व श ष स ह ळ क्ष ज्ञ
 |
| मराठी बाराखडी | Marathi Barakhadi |
स्वर
अ आ इ ई उ ऊ ऋ ए ऐ ओ औ अं अः
व्यंजन
क ख ग घ ङ च छ ज झ ञ ट ठ ड ढ ण त थ द ध न
प फ ब भ म य र ल व श ष स ह ळ क्ष ज्ञ
मराठी बाराखडी
क का कि की कु कू के कै को कौ कं कः
ख खा खि खी खु खू खे खै खो खौ खं खाः
ग गा गि गी गु गू गे गै गो गौ गं गः
घ घा घि घी घु घू घे घै घो घौ घं घः
ङ ङा ङि ङी ङु ङू ङे ङै ङो ङौ ङं ङः
च चा चि ची चु चू चे चै चो चौ चं चः
छ छा छि छी छु छू छे छै छो छौ छं छः
ज जा जि जी जु जू जे जै जो जौ जं जः
झ झा झि झी झु झू झे झै झो झौ झं झः
ञ ञा ञि ञी ञु ञू ञे ञै ञो ञौ ञं ञः
ट टा टि टी टु टू टे टै टो टौ टं टः
ठ ठा ठि ठी ठु ठू ठे ठै ठो ठौ ठं ठः
ड डा डि डी डु डू डे डै डो डौ डं डः
ढ ढा ढि ढी ढु ढू ढे ढै ढो ढौ ढं ढः
ण णा णि णी णु णू णे णै णो णौ णं णः
त ता ति ती तु तू ते तै तो तौ तं तः
थ था थि थी थु थू थे थै थो थौ थं थः
द दा दि दी दु दू दे दै दो दौ दं दः
ध धा धि धी धु धू धे धै धो धौ धं धः
न ना नि नी नु नू ने नै नो नौ नं नः
प पा पि पी पु पू पे पै पो पौ पं पः
फ फा फि फी फु फू फे फै फो फौ फं फः
ब बा बि बी बु बू बे बै बो बौ बं बः
भ भा भि भी भु भू भे भै भो भौ भं भः
म मा मि मी मु मू मे मै मो मौ मं मः
य या यि यी यु यू ये यै यो यौ यं यः
र रा रि री रु रू रे रै रो रौ रं रः
ल ला लि ली लु लू ले लै लो लौ लं लः
व वा वि वी वु वू वे वै वो वौ वं वः
श शा शि शी शु शू शे शै शो शौ शं शः
ष षा षि षी षु षू षे षै षो षौ षं षः
स सा सि सी सु सू से सै सो सौ सं सः
ह हा हि ही हु हू हे है हो हौ हं हः
ळ ळा ळि ळी ळु ळू ळे ळै ळो ळौ ळं ळः
क्ष क्षा क्षि क्षी क्षु क्षू क्षे क्षै क्षो क्षौ क्षं क्षः
ज्ञ ज्ञा ज्ञि ज्ञी ज्ञु ज्ञू ज्ञे ज्ञै ज्ञो ज्ञौ ज्ञं ज्ञः
शब्द
दोन किंवा आधिक अक्षरांना एकत्र आणल्यानंतर त्यांचे एकत्र वाचन अथवा उच्चार केल्यास त्यांच्यापासून कशाचा तरी अर्थबोध होतो. अशा अक्षरांच्या समूहाला शब्द म्हणतात.
ब + घ = बघ
वाक्य
दोन किंवा दोनपेक्षा आधिक शब्द जवळ आणल्यानंतर वाक्य तयार होते.
काना ा
वेलांटी ि ी र्हस्व, दीर्घ
उकार ु ू र्हस्व, दीर्घ
मात्रा े ै एक, दोन
काना आणि मात्रा ो ौ एक, दोन
अनुस्वार ं
विसर्ग ः
तीर्थमध्ये काशी – व्रतामध्ये एकादशी भाषांमध्ये तशी – मराठी शोभिवंत
भाषेचा उत्कर्ष म्हणजे समाजाचा उत्कर्ष आणि भाषेचा ह्रास म्हणजे समाजाचा ह्रास
दोन किंवा आधिक अक्षरांना एकत्र आणल्यानंतर त्यांचे अकत्र वाचन अथवा उच्चार केल्यास त्यांच्यापासून कशाचा अर्थबोध होतो. अशा अक्षरांच्या समूहाला शब्द म्हणतात.
कोणत्याही व्यंजनात ओ हा स्वर मिळविण्यासाठी ो हे चिन्ह वापरतात; याला एक काना व एक मात्रा म्हणतात.
कोणत्याही व्यंजनात औ हा स्वर मिळविण्यासाठी ौ हे चिन्ह वापरतात; याला एक काना व दोन मात्रा म्हणतात.
कोणत्याही व्यंजनात अं हा स्वर मिळविण्यासाठी ं हे चिन्ह वापरतात; याला अनुस्वार म्हणतात.
कोणत्याही व्यंजनात उ हा स्वर मिळविण्यासाठी ु हे चिन्ह वापरतात; याला पहेली उकार म्हणतात.
कोणत्याही व्यंजनात ऊ हा स्वर मिळविण्यासाठी ू हे चिन्ह वापरतात; याला दुसरी उकार म्हणतात.
कोणत्याही व्यंजनात इ हा स्वर मिळविण्यासाठी ि हे चिन्ह वापरतात; याला पहेली वेलांटी म्हणतात.
कोणत्याही व्यंजनात ई हा स्वर मिळविण्यासाठी ी हे चिन्ह वापरतात; याला दुसरी वेलांटी म्हणतात.
आ हा स्वरसाठी ा याला काना म्हणतात.
